DELALÊ

Delalê zalımê,
Ji te dur im, bê kes im, bê hal im
Ji eşqa te dîn û har im
Goh bide bayê
Ewê ji tera bêje stranên min
Jiyan bête nabe
Wek mirinê ye tunebûna te
Tu baharamin î..
Delalê zalımê
Bes e hesreta dilê min
Dengê min bibihîze
Bêje were roniya çavê min
Porê te wek bayê li ser dilê min

Û çavên te wek xezalan e
Heş u mêjiyê min êsîr girt
Tu her dem li ber çawê min
Gotin wê bibûre 
Gotin tê ji bîr bîki
Gotin  tu bûyî Mecnûn bi çolan ketîyî
Lê kesekî ne got
Tû herdem bişewitî bi agirê sor 
Û ji aqil bibî
Negotin dem bê çare ye û nabihûre

YEDİ ALEV (İstanbul’u yakmaya geldim)

Yürü,
Üstüne yürü korkuların
Geceyi yak, karanlığı da
Bir kibrit aleviyle 
Roma nasıl yandıysa
Öyle yansın İstanbul
Yedi tepede yedi alev
Dumanlar yükselsin göğe doğru
Fatih uyansın uykusundan 
İstanbul’u yakmaya geldim
Ey gidi koca şehir
Taşı toprağı altın şehir
Sen çaldın benden gençliğimi 
Ve henüz doğmamış umutlarımı
Ben geldim, uyan
Hesap sormaya geldim
Neydi beni sana bağlayan
Zahiri bir güzel mi
Ekmeğin mi suyun mu
Yoksa üstüme çöken zehirli havan mı